dinsdag 9 augustus 2016

Boekenproject 2016. ""De wilden"" van Marion Pauw.


Dit is de laatste kaart die ik voor mijn 10 dagen project schilderde
De kaart past bij het boek "de Wilden" van Marion Pauw

Ik zag dit boek in de bieb
Las iets over de inhoud
en besloot het boek mee naar huis te nemen

En hiermee steggel ik een beetje
Want, het boek behoort niet tot de wereldliteratuur
Maar ik had zo'n zin in een gemakkelijk boek
Ik besloot het mag wel eens een keer
Iets leuks, iets wat lekker wegleest
Nu, dat deed het. Ik had het in 2 dagen uit


De hoofdpersoon in het boek heeft thuis problemen. Ogenschijnlijk gaat alles goed. Mooi huis, leuke man en kinderen, leuke baan maar dan. Zij maakt een misstap en dan kunnen haar man en kinderen haar niet meer luchten of zien. Zij wordt buitengesloten. Om afstand te nemen besluit ze een groepsreis naar Panama te gaan maken. Wanneer ze zich van de groep afzondert om even te plassen ontdekt ze daarna dat de groep weg is. Nergens meer te vinden. Een paar dagen en nachten dwaalt ze in haar eentje rond, wordt gebeten door een insect, wordt ziek. Maar dan wordt ze door een indiaan gevonden en meegenomen naar zijn dorp. Hier wordt zij dusdanig verzorgd dat zij weer helemaal herstelt.

Zij ontdekt een veel rustiger levenswijze en raakt betrokken bij alle ontwikkelingen van het dorp. Zij leert met vallen en opstaan de gewoonten van de mensen kennen en gaat er deels aan deelnemen. Op een gegeven moment blijken er projectontwikkelaars in het dorp te zijn. Zij dringen de leefwereld van de indianen binnen zonder daar toestemming voor te vragen.

De regering wil dat de indianen een school bouwen. Wanneer dit niet lukt zal men genoodzaakt zijn de kinderen weg te halen en ze elders naar opvang en onderwijs te brengen. De hoofdpersoon gaat zich hier hard voor maken. Ze wil met Hollandse voortvarendheid aan de slag. Maar alles gaat langzaam en anders. Zo kan de boom die hout oplevert voor de school niet zomaar gekapt worden. Nee, de boom moet er eerst mee akkoord gaan dat ze voor dit doel gekapt gaat worden.

Hoe het afloopt moet je zelf maar lezen. Ik vond het een leuk boek. Het was het eerste boek dat ik van Marion Pauw las. Ik ga zeker nu ook haar andere boeken lezen.

Ik lees nu net op internet dat Marion Pauw voor het schrijven van dit boek met haar kinderen de rimboe van Panama introk. Zij en haar dochter hadden aanpassingsproblemen, maar haar autistische zoon voelde zich direct thuis. Marion dacht: Hij is niet autistisch, hij is eigenlijk indiaan.

De Japanse minnaar - Isabel Allende
To a God unknown - John Steinbeck
de Wilden - Marion Pauw
Cannary Row - John Steinbeck
Huckleberry Finn - Mark Twain
 Ivan Toergenjev - Vaders en Zonen
John Steinbeck- Reizen met Charley
Geert Mak - Reizen zonder John
Maya Angelou -  Ik weet waarom gekooide vogels zingen
 Emile Zola -Thérèse Raquin
Remco Campert - Een liefde in Parijs
Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede


dinsdag 24 mei 2016


Boekenproject 2015. Vaders en Zonen van Toergenjev.

In april las ik het boek Vaders en Zonen van Toergenjev. Ik wist van deze schrijver helemaal niets. Ik las op de flap dat het 1 van werelds meesterwerken is. Eerlijk gezegd viel het me tegen. Het verhaal kon me in mindere mate boeien.

Hoofdthema van dit verhaal is een generatieconflict, waarin 'de zonen', de jonge arts Bazarov en zijn vriend Arkadi, zich afzetten tegen de ideeën van de oudere generatie. Bazarov is in Rusland het prototype geworden van de 'nihilist', die slechts waarde hecht aan de wetenschap en een materialistische filosofie verkondigt. Bazarovs afkeer van geloof en tradities leidt tot een botsing met de vader en oom van Arkadi.  deboekensalonvan-alle-tijden-vaders-en-zonen

Ik ergerde me eigenlijk vanaf het begin aan de figuur van Bazarov
Vond hem vervelend en eigengereid
Ik begrijp de vaders beters dan de zoons, althans dan Bazarov

Ik had intens te doen met de ouders van Bazarov, die zo blij waren dat hij weer huis kwam. Die zo trots op hun zoon zijn. Die van gekkigheid niet wisten wat te doen om hem te plezieren. Hun enorme verdriet toen bleek dat Bazarov bij de behandeling van een zieke een infectie kreeg, waardoor hij ziek werd en stierf.

Ik las dat Toergenjev te maken kreeg met censuur en ik vroeg me af waarom. Het wordt me niet helemaal duidelijk. Tot ik het volgende op wikipedia/ Ivan Turgenev lees.

Fathers and Sons ("Отцы и дети"), Turgenev's most famous and enduring novel, appeared in 1862. Its leading character, Eugene Bazarov, considered the 'first Bolshevik' in Russian literature, was in turn heralded and reviled as either a glorification or a parody of the 'new men' of the 1860s. The novel examined the conflict between the older generation, reluctant to accept reforms, and the nihilistic youth. In the central character, Bazarov, Turgenev drew a classical portrait of the mid-nineteenth-century nihilist. Fathers and Sons was set during the six-year period of social ferment, from Russia's defeat in the Crimean War to the Emancipation of the Serfs. Hostile reaction to Fathers and Sons ("Отцы и дети") prompted Turgenev's decision to leave Russia. As a consequence he also lost the majority of his readers. Many radical critics at the time (with the notable exception of Dimitri Pisarev) did not take Fathers and Sons seriously; and, after the relative critical failure of his masterpiece, Turgenev was disillusioned and started to write less.

Ik vind het jammer, misschien moet ik het op een later tijdstip nog eens lezen. Misschien eens kijken of ik een biografie over zijn leven kan vinden.


Ivan Toergenjev - Vaders en Zonen
John Steinbeck- Reizen met Charley
Geert Mak - Reizen zonder John
Maya Angelou -  Ik weet waarom gekooide vogels zingen
 Emile Zola -Thérèse Raquin
Remco Campert - Een liefde in Parijs
Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede

dinsdag 26 april 2016


Mijn boekenproject 2016. "Reizen met Charley" en "Reizen zonder John".


Vorige maand heb ik met veel plezier 2 boeken gelezen. Het boek van Geert Mak "Reizen zonder John" en het boek "Reizen met Charley" van John Steinbeck. John Steinbeck reisde in de jaren 60 in zijn camper Rocinante met zijn koningspoedel Charley door de USA. John Steinbeck had vlak daarvoor een infarct gehad en voelde zich gepamperd door zijn vrouw. Hij wilde bewijzen dat hij nog niet afgeschreven was. Hij, als gevierd auteur had veel gereisd. Maar van de USA had hij niet veel gezien. Hij verplaatste zich per vliegtuig. Nu wilde hij een rondreis maken, waarbij hij in contact kon komen met de gewone Amerikaan.

Geert Mak had "Reizen met Charley" gelezen en het leek hem een leuk idee om de reis in 2010 na te maken en dan rond te kijken wat er allemaal in die 50 jaar veranderd zou kunnen zijn. Zoals jullie zien is het boek van Geert Mak wel driemaal zo dik. Zijn verhaal is opgebouwd uit meerdere lagen. Iets wat ik in zijn boeken bewonder. Hij beschrijft niet alleen het heden en de 60-er jaren, nee hij duikt de geschiedenis in en vertelt meerdere kanten van een verhaal.



In het begin komt Geert Mak in Deerfield terecht. Een prachtig stadje waar John aan zijn zonen die daar op kostschool verbleven zijn Rocinante wilde tonen voor hij aan zijn reis begon. Het stadje staat vol met prachtige oude houten huizen indertijd gebouwd door de kolonisten. Hij vertelt over de leefwijze van de kolonisten, maar dan ineens vertelt hij over de native people, de indianen die er eerder woonden. Dit blijken ook boeren te zijn geweest. Zij bewerkten het land op een manier dat alles, grond, gewassen, dieren met elkaar in evenwicht waren. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord dat Indianen ook boer waren. Er zijn in Deerfield zware gevechten geweest tussen de kolonisten en de indianen.

Zo vertelt Geert Mak over Eunice Williams wiki/Eunice_Kanenstenhawi_Williams, een 17 jarige boeren dochter die gekidnapt werd en opgenomen werd door een indianen familie en hier assimileerde. Later in haar leven kwam er weer contact met haar oorspronkelijke familie.  Geert Mak zijn boek is vol met dit soort verhalen. In zijn boek haalt hij ook de Tocqueville wiki/Alexis_de_Tocqueville aan die in de jaren 1831 door Amerika reisde en daar verslag van deed. De USA was toen net bezig Indianen over te hevelen naar reservaten. De Tocqueville zag de brute wijze waarop dit gebeurde.

Ik hou van de manier van schrijven van John Steinbeck. Ik vond zijn boek "Druiven der Gramschap" prachtig. Ik genoot van "Reizen met Charley". 1 van de leukste stukjes in het boek vond ik het moment dat hij heel even naar Canada wil oversteken om grote steden in de USA te vermijden. Hij staat voor de Canadese grens, de douanier vraagt John of hij een inentingsbewijs heeft voor Charley. ""Niet bij me"" is het antwoord. De douanier antwoord, u mag Canada wel in, maar u wordt zonder inentingsbewijs niet meer toegelaten tot de USA. John besluit dan Canada niet in te gaan en draait weer naar de Amerikaanse grens. De Amerikaanse douanier wil hem echter niet toe laten. Ook al zegt John "We zijn het land niet uit geweest!" Pas na een heleboel gezeur mag hij terug. De manier waarop hij dit beschrijft is hilarisch.

 Emile Zola -Thérèse Raquin
Remco Campert - Een liefde in Parijs
Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede
John Steinbeck- Reizen met Charley
Geert Mak - Reizen zonder John

.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015